dinsdag 27 april 2010

Da Costa Streetwise


Eens werkte ik voor Triple pro, een promotie bureau dat zich deels bezighield met donateurswerving voor goede doelen. Op pad in de stad, kris kras door het land, trof ik ooit eens de grote concurrent; Streetwise. Ik sprak de mensen en na mate de seizoenen vorderde ontglipte de naam mij min of meer. Tot vandaag. Nu ik min of meer terug ben op het oude nest. Niet zozeer bij Triple pro maar wel terug in het stadje. My beloved Zwollywood. Niet werken maar wonen dit keer.

Wonen op kamers brengt een hoop gedachtegoed met zich mee. Het zet studenten wellicht aan het denken. Over de vergankelijkheid van zaken. (bijvoorbeeld het wonen in het ouderlijk huis). Ook de positie van student als spil in het web in de maatschappij komt mogelijk aanbod in het gedachtegoed. En wat te denken van de vicieuze cirkel waarin een studentenhuis zich bevind? Ik bedoel het komen en gaan van de studenten, de levens en de verhalen. Daarmee nauw samenhangend de vergankelijkheid waarover ik zojuist al even 'rapte'. Vergankelijkheid is op haar beurt weer gekoppekd aan de term Streetwise (he daar issie weer!). Het komen en gaan van mensen (op straat of op kamers), de kennis die men opdoet en men evengoed weer vergeet (op straat of op kamers) .

Al met al is het begrip 'op kamers' een verdomd interessant proces om te bestuderen. Neem alleen al het schoonmaak rooster. Alle informatie over de mensen, de personages, hun gedrag en hun verhalen. Wie waren zij/wie zijn zij? Wat deden ze/wat doen ze? De schoenendude bijvoorbeeld. Een gek die zoveel schoenen had dat elke vrouw spontaan voor hem zou vallen. En wat te denken van alle kunstenaars (vrij vertaald 'artiesten') die dit huis kent? Ik besloot voor de grap de term Streetwise eens te googelen en de omschrijving bleek mij inziens aardig te kloppen:

Streetwise is een jonge, dynamische organisatie die door middel van Direct Dialogue, oftewel face-to-face gesprekken, donateurs werft voor goede doelen.

Deze uitspraak is zowaar overeenkomstig met het wonen aan de Costa: Ook hier word je zogenoemd 'streetwise', ook hier is er sprake van een jonge, dynamische organisatie en direct dialogue. En ook wij werven donateurs voor goede doelen. Wat te denken van de IB-groep?(tegenwoordig dienst uitvoering onderwijs) De IB groep als donateur voor het wonen op kamers! En niet te vergeten paps en mams & de baas. Ook hun dragen een steentje bij aan de goede doelen. En dan bedoel ik niet alleen op kamers. Maar streetwise betekend ook; een biertje op het terras (ook vrij jong & dynamisch...). Of in sommige gevallen; niet teveel biertjes op het terras.

Kun je nagaan wat een 1 schoonmaak rooster mogelijk al teweeg brengt?!

And just like i told you before, i will now tell you again: 'So have fun. Learn, create and motivate... yourself?'



vrijdag 16 april 2010

Zwollywood; i'm loving it.


Na 22 jaar lief en leed in HET dorp, was het tijd de wereld te gaan ontdekken. Opeens was daar de grote stad. Niet zomaar een stad; mijn stad. Zwolle & ik, het was liefde op het eerste gezicht. Daags struin ik door de straten, genietend van de zon. De mensen, terrasjes. Shop till you drop. De turkse eet etentjes. Multi culti. Zwolle heeft het allemaal. Er is altijd wat te zien. Laatst een gek die met zijn brommer op een auto klapte. Damn dan ben je in 1 keer wakker. Zo s morgens vroeg. Wat mooi is aan Zwolle; het water. Ik hou van het water. Zwolle is een stad met dorpscultuur. Binnen 10 minuten ben ik in het centrum. Binnen 10 min zit ik op het terras. Binnen 10 min heb ik versgebakken brood van Bakkertje Bart. En het is allemaal zo verrekte gemoedelijk. Binnen 1 uur heb ik mijn maandsalaris gespendeerd in deze stad. Binnen 3 sec sta ik voor de deur van iemand die me dierbaar is. Binnen 15 minuten is mijn dierbare familie binnen handbereik. En zo niet; bam; dan gooi ik mijn kamerdeur een keertje lekker dicht. Dan ga ik lekker met mijn luie reed op het balkon zitten. In de zon. Of ik stort me op mijn heilige tv. Mijn heilige vredelievende oma TV. Ook daar kan ik langs. Al ligt ze lekker te ronken op het kerkhof. Waar anderen om 6 uur of vroeger smorgens op staan, draai ik mij nog lekker een keertje om. De zon die me groet door de gordijnen heen. Roepend; "Koen mijjn liefste?! Hier alsjeblieft; weer een nieuwe dag. Van mij; speciaal voor jou". Zwolle en ik, wij zijn 1. Wij zijn 200% voor elkaar gemaakt. Dankzij Zwolle ben ik met een kwartiertje op school. Zwollywood en ik, het is als 2 handen op 1 buik. Het avond zonnetje wat me groet als ik door de verlaten Diezerstraat loop. De terrasjes die naar me knipogen als deze mooiboy langskomt. De dames die aanvoelen dat Zwolle mijn grote liefde is. Ze zien het aan de manier waarop ik loop. Aan de manier waarop ik kijk. Kijk naar de mensen, kijk naar winkels, naar de terrasjes en na de natuur. Zwollywood en ik zijn 1, tot de dood ons scheid ;)

I am a dreamer, but when i wake, you can't break my spirit, it's my dreams you take