Adam's Glory

Queensday 2010. een flashback. Voor de verandering eens niet ordinair dronken worden in mijn hometown. Nee; oom Koen heeft zich zo gek laten maken dat een zekere dame hem meesleurt naar 'Adam'. Amsterdam. Met een exclusieve overnachting in een oeroud Amsterdams pand.

Huis

Hier in mijn dorpje noemen wij een woning gewoon bij adres en huisnummer. In Amsterdam werkt het enigszins anders. Daar hebben de beneden verdiepingen ook gewoon een adres en huisnummer. Woon je echter niet op de begane grond, dan word je spontaan een extra label aangedragen; HUIS. Voorbeeldje: Magalhaensstraat 11 huis. Huis? Hoezo huis? Wat the fuck huis? En wat nou als ik op de begane grond woon? Woon ik dan niet in een huis? Ik wil ook een huis. Verdomme! Ik wil ook een huis. Wat moet ik nou met zo'n kut woning. Ik wil gewoon naar huis verdomme...

De neus

De dag voor Koninginnedag doen de dame in kwestie ('Room') en ik onze entree in Adam. Met de tram toeren we door de stad op weg naar Mart - No we aint' talking about Mart Smeets here.
Mart is een kennis van Room's ma en volgens 'Room' heeft hij een hele grote neus. Zodra de deur van het karakteristiek Amsterdamse pand open gaat blijkt inderdaad dat je niet om 'De neus' heen kan. Een neus zo groot dat je hem moeiteloos tussen dubbel D zou kunnen drukken. Maar 'De neus' steekt zijn neus niet in andermans zaken... 'De neus' woont niet in 'huis', hij heeft slechts een woning. Desondanks heeft 'De neus' het goed voor elkaar. Op de begane grond bevind zich de woonkamer en de keuken. In de kelder bevinden zich 2 slaapkamers. Eentje van 'De neus' zelf en een logeerkamer waarin vroeger zijn zoon sliep ('De neus' is gescheiden en zijn zoon is het huis uit). Er staat een heerlijk twee persoons waterbed waar ik het eerste uur niet uit te slaan ben. Hooguit rollend krijg je mij weer boven water...

Ouwe lullen dagen

De neus lijkt in eerste instantie een echte Amsterdammer. In de drukte en hectiek van de stad is De neus echter helemaal ondergesneeuwd. Als een kasplantje kijkt de neus tv (voetbal!). Soms denk ik wel eens dat alleen oudere mensen het geduld hebben om regelmatig 90 minuten voetbal te kijken. En al zeker als het om zo'n nietszeggende wedstrijd gaat met twee buitenlandse clubs. Het lijkt alsof De neus zich heeft neergelegd en overgegeven aan zijn 'ouwe lullen dagen' Er zit weinig leven meer in het 'beessie'. Jammer eigenlijk.

Plat Adam's

Met 'de neus' gaan room en ik richting pin automaat. Maar dan ontmoeten we 'het echte Adam's', plat Adam's; de buurman. De buurman is een echte Amsterdammer. Alleen al hoe hij spreekt; een beetje arrogant maar ook heel warm. De buurman spreekt zoals het 'Blijf van mijn lijf huis' met zijn doelstelling voor ogen heeft. In de trant van: 'mij maak je niks, ik let wel op jullie'. 'Ik woon en werk hier al 40 jaar' (Al geloof ik niet dat je daar als werknemer van het Blijf van mijn lijf huis nou zo vrolijk van word).

Max en de koning

Nu weet ik niet meer of de buurman nou Max heette, of dat het de naam is van zijn hond; een Golden Retriever. Golden Retrievers zijn eigenlijk te soft voor de grote stad. Maar het scheelt wel als je als 'buurman en buurman' oftewel 'neus & co' in ieder geval een hond hebt om samen mee te knuffelen. Zij aan zij lopen Room en ik voorop door de Amsterdamse straat. Achter ons worden we nauw gevolgd door onze '3 dienstdoeners', waarvan 1 vier voeter. Daar loop ik dan, in een voor mij vrij onbekende stad. Daar loop ik dan, met een voor mij vrij onbekend meisje. Daar loop ik dan met de 3 dienstdoeners als persoonlijke bodyguards. In deze voor mij vrij onbekende situatie voel ik mij toch vrij bekend en vooral vrij veilig. Lekkere woordkeuze Koen; vrij veilig...
Wat lul ik nou; vrij veilig? Ik voel me de koning de rijk. Ik voel me alsof de stad van mij is. The city is mine, i own this place... It's my Ajax. It's my capital. It's my city and i love this place. But it still ain't no Zwollywood. My beloved Zwollywood.

Verdwaalde zielen

We komen aan bij de pin automaat. Max en zijn baasje (wie wie is mag je nu even zelf uit maken) maken een praatje met twee jongere dames. Het is hun stad. De stad van Buurman & buurman. Toch staan ze er een beetje bij als verdwaalde zielen. Twee hopeloze ouwe herders die nog gretig zijn als jonge honden als het om de vrouwtjes gaat. Dat het hun stad is zie je nauwelijks nog van hun lichamen afdruipen. Het is alsof ze zich willen overgeven aan de machtsovername door de jeugd. Alsof ze het tempo van de stad niet meer bij kunnen benen. Het is alsof de verdwaalde zielen Buurman en buurman lijken te willen roepen: Oke, ik geef me over, ik doe met jullie mee; neem me alsjeblieft op in jullie groep. Maak me weer jong. Maak me weer gretig. Leer me het spel te spelen, leer me de spelregels van de hedendaagse snelle stad.

Oer toeristen

Maar niet alleen Buurman & Buurman zijn twee verdwaalde zielen in deze grote, alles slikkende stad. Ook Room en ik horen hier eigenlijk niet. Als twee oer toeristen laten we buurman en buurman voor wat het is en trekken we door de stad. Maar we zijn geen 'locals' en dat merk je aan alles. Het feest van Koninginnedag-nacht trekt eigenlijk langs ons heen. We lopen er wel door heen, maar we horen er eigenlijk niet echt bij. Dat blijkt ook de volgende dag. Het slenterende tempo van Room stoort me mateloos. En dan opeens besef ik het; ik/wij, we horen hier niet. Dit is niet ons feestje en niet ons publiek. Ik ben hier te jong voor. Dit feest is te groot voor ons als tweetal om al slenterend te beleven. Dit feest is te intens om slechts als duo van te genieten. Een grote stad en een groot feest moet je met een grote groep beleven.

Hometown Glory

En dus laat ik de stad, de neus, de buurman, Max en Room voor wat het is. Waar ik me eerst de koning de rijk voelde is het feestje al slenterend verstoort. Ik trek terug naar mijn eigen koninkrijk, terug naar mijn eigen jeugdsentiment en terug naar mijn eigen Hometown-glory. En daar herleven oude tijden van het ordinair dronken worden op Queensday. Die avond ontmoet ik Paulien en in haar herken ik het snelle leven van de stad. Voor even word ik in gedachten teruggevoerd naar Adam. Adam's glory.