Koninkje winter

Waar ik enkele dagen geleden nog rapte over het lente zonnetje op het balkonnetje was vandaag weer compleet andere koek. Koninkje winter begon weer op te spelen. En dat uitgerekend op de dag dat het besef 'Handschoenen' begon door te dringen. Die had ik namelijk bij de ouwe bok laten liggen van het weekend. Dus hup stadje in. Gaan met die banaan. Smorgens vroeg met je kouwe bakkes op de fiets... Winkel 1, de Wibra. nood breekt wet zeggen ze wel eens. Anders ga je niet met je duffe kop smorgens vroeg door de Wibra heen huppelen. Geen handschoenen in ieder geval. Fuckin Wibra notabene. Je zou toch anders verwachten. Terug naar de fiets. Schoenenreus, zelfde verhaal. Hema, ook geen gehoor. Kruidvat niet, Action niet. Scapino dan? Onderhand had ik het halve stadje al gezien. Ik was al 3 keer verdwaald en bijna zover een actie op touw te zetten. Red de handschoen. Giro 555. Ook de Scapino had ze niet. Ik gaf te kennen ze een brief te zullen schrijven als ik die krengen dan eindelijk gevonden had. En dit uitgerekend op de deadline datum van het beruchte stageverslag! In de verte brandde een licht. In mijn ooghoek zag ik enige hoop glinsteren. De V&D. Ver&Domme; pas om 10 uur open. Nog ff 10 minuten staan blauwbekken. Mister Gaylord opende de magische deuren van het beloofde land...
"Of ik nog handschoenen heb?" Gaf hij als antwoord terug. "Jawel hoor, loop maar even mee" En toen maakte V&D zijn naam meer dan waard: VER&DOMME; ik ben toch geen wijf! 72 euro voor een paar half tamme laffe dames handschoenen! Gelukkig zijn wij social workers niet bepaald negatief aangelegd. Dus ik hield wijselijk mijn bek en glimlachte vrolijk voort.

"En dat is tragisch ook al spreek ik geen Arabisch het ritme doet het werk voor me shit is magisch"

Op naar de - hoe kan het ook anders -1 verdieping. Tot dat niveau waren mijn gedachten inmiddels wel gedaald. Ik denk ik flik het gewoon nog een keer. En ja hoor, wat die oetlul had gezegd klopte van geen kant. Ook hier hadden ze handschoenen! Na 5 keer niks nu binnen 5 minuten 2 keer raak. Voor de kassa wel te verstaan... Nou mooi niet dus. Die krengen waren dan wel 'mannelijk' maar nog steeds bijna half zo duur. 32 euro. Weet je wat jij kunt; je kunt de pot op, je kunt me reed likken en mijn kont kussen! Ik verek nog lief in de kou. Dus zei ik de 2e gaylord van vandaag vriendelijk gedag. Daaaaaaaaaaaaaag! Terug het stadje in. Inmiddels een uur verder. Voor een paar half tamme handschoentjes. Where the hell is het marketingprincipe gebleven waarmee ik vorig jaar werd plat gegooid! Als het koud is heb je godverdomme handschoenen in de aanbieding! Dat dacht ik dus mooi ff niet he. En hoewel mijn wilde uitlating hier kan/kon het dus de pret totaal niet drukken. Ik voelde alleen maar geniale inspiratie opkomen voor dit avondblog tafereel. En zo ging ik met opgeheven hoofd de winkel uit. Terug naar het 'nest'. Zonder handschoenen, maar met talrijke schat aan inspiratie. En feitelijk nog geld uit gespaard ook. Ik was weer terug op het bekende pad en vastberaden zonder handschoenen huiswaarts te keren. Waar het niet dat ik de verleiding niet kon weer staan de oude werkplaats van mijn neef in te lopen. De actie sport. Actie spot zou ik er in dit geval liever van maken. En warempel. Daar geschiede het wonder. Geen Jan Peter Balkenende. Geen Rita Verdonk en al helemaal geen Geertje Wilders. Maar simpelweg Abdul (of weet ik veel hoe die goof heet) die me er op wees. Handschoenen! Godvergeten half tamme laffe dikke vette zelf genaaide spot goedkope handschoenen!